Παιδικό παραμύθι

Ο Σπύρος και η Λίνα ανακαλύπτουν την Spiroulina PLATENSIS

Ένα ηλιόλουστο πρωινό του Φθινοπώρου, λίγο πριν ανοίξουν οι πόρτες του σχολείου στο όμορφο Σιδηρόκαστρο Σερρών, ο Σπύρος και η Λίνα, δύο αγαπημένα αδελφάκια ξεχύθηκαν από το πρωί στους δρόμους για ξέγνοιαστο παιχνίδι. Φέτος θα πήγαιναν στην Ε’ Δημοτικού, που θεωρείται για πολλούς μία δύσκολη τάξη, όμως αυτό δεν τους ενδιαφέρει καθόλου, μιας κι είναι άριστοι μαθητές.

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι περιπέτειες και τα παιχνίδια μυστηρίου. Λατρεύουν την εξερεύνηση και την ανακάλυψη νέων πραγμάτων. Ό,τι νέο βρίσκουν και τους φαίνεται ανεκτίμητο και πολύτιμο το φυλάνε μέσα σε ένα παλιό ξύλινο κουτί, που κλείνει με ένα χαλασμένο λουκέτο. Το κουτί αυτό ανήκε στη γιαγιά τους και συνηθίζουν να το αποκαλούν ως «Το Κουτί των Θησαυρών». Μέσα σ’ αυτό μπορεί να βρει κανείς διάφορα παλιά αντικείμενα που τα κρατούν σαν κειμήλια. Ανοίγοντας το κουτί βρίσκεις έντομα ή απολιθώματα αυτών αλλά και πετρώματα που βρήκαν τα παιδιά στο λόφο έξω από το χωριό τους. Το αγαπημένο αντικείμενο του Σπύρου είναι μία λιβελούλα πάνω σε ένα κομμάτι κεριού, ενώ της Λίνας μία πολύχρωμη πεταλούδα μέσα σε ένα γυάλινο βαζάκι.

Ωστόσο, το πιο αγαπημένο αντικείμενο και των δύο είναι ένα πράσινο σημειωματάριο με κίτρινα φύλλα, δώρο από τον παππού Σπύρο, που το γεμίζουν κάθε τόσο με αποξηραμένα φυτά που έχουν ανακαλύψει στις πλαγιές και τους απόκρημνους βράχους του Σιδηροκάστρου. Κάθε σελίδα περιέχει ένα φυτό μαζί με την ιστορία του γραμμένη στο πλάι. Υπάρχει και Πρωτόκολλο καταγραφής που το ακολουθούν πάντοτε πιστά! Πάνω δεξιά στη σελίδα γράφουν την ημερομηνία εύρεσης του φυτού, ύστερα τοποθετούν το φυτό αριστερά πάνω με ειδική διαφανή ταινία, έτσι που να μην καλύπτεται η ομορφιά του και δίπλα ακριβώς γράφουν το όνομα του φυτού αλλά και τον τόπο εύρεσής του. Από κάτω γράφουν αναλυτικά την ιστορία του φυτού, τις ευεργετικές του ιδιότητες, εάν υπάρχουν, και διάφορες πληροφορίες σχετικά με το που μπορεί κάποιος να το βρει.

Τα δυο αδέλφια είχαν πολύ καιρό να βρουν κάτι ασυνήθιστο και ξεχωριστό, μιας και το καλοκαίρι παραθέριζαν στην Χαλκιδική μαζί με τους θείους τους. Η μόνη ανανέωση στο «Κουτί των Θησαυρών» ήταν τρεις κοκκινωποί αστερίες μικρού μεγέθους καθώς κι ένα μεγάλο βάζο με κατάλευκα κοχύλια όλων των μεγεθών. Εκείνο το πρωινό, όμως, το είχαν πάρει απόφαση θα άρχιζαν και πάλι το παιχνίδι της εξερεύνησης. Ήθελαν όσο τίποτα να βρουν κάτι καινούριο και συνάμα σπάνιο, έτσι ώστε να κερδίσουν τον θαυμασμό των φίλων τους με το που άνοιγαν τα σχολεία! Στη νέα τους αναζήτηση θα είχαν για συνοδοιπόρο τους τον μεγαλύτερο ξάδελφό τους τον Μανώλη.

Ο Μανώλης ήξερε το Σιδηρόκαστρο καλύτερα από οποιονδήποτε στο χωριό. Ο πατέρας του, ο θείος Άλκης, έχει χωράφια στην περιοχή και συχνά ο Μανώλης τον βοηθά στις περιόδους σποράς και συγκομιδής, γι’ αυτό γνωρίζει όλη την περιοχή απ’ έξω κι ανακατωτά. Επιπλέον, ο θείος του ο Κώστας, από την μεριά της μητέρας του, είναι κτηνοτρόφος και καμιά φορά παίρνει και τον Μανώλη μαζί του για να μαθαίνει τη δουλειά και να γνωρίζει πού υπάρχουν τα καλύτερα βοσκοτόπια. Έτσι, δε θα μπορούσαν να έχουν καλύτερο οδηγό από τον ξάδελφό τους!

Αν και την προηγούμενη μέρα είχαν ξεκινήσει ήδη τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου, τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει το ταξίδι τους. Τα τρία ξαδέλφια ξεκίνησαν χαρούμενα, όντας κατάλληλα εξοπλισμένα για το παιχνίδι της εξερεύνησης, αφού ήταν εφοδιασμένα με τις απαραίτητες προμήθειες και ντυμένα όπως το απαιτούσαν οι περιστάσεις. Ωστόσο, ο προορισμός ή έστω η κατεύθυνση πορείας δεν είχε αποφασιστεί ακόμη. Τη λύση την έδωσε ο πατέρας του Μανώλη, που τους πρότεινε να τους πάει με το αυτοκίνητο μέχρι την Θερμοπηγή, ένα χωριό βορειοδυτικά της πόλης του Σιδηροκάστρου, μιας και είχε κάτι δουλειές εκεί γύρω. Τα παιδιά δέχθηκαν με ενθουσιασμό την πρόταση αυτή κι επιβιβάστηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη στο αυτοκίνητο δηλώνοντας φανερά την τεράστια προσμονή τους για την έναρξη μίας νέας ανακάλυψης.

Όταν φτάσανε στη Θερμοπηγή, ο θείος Άλκης άφησε τα παιδιά κοντά σε κάτι χωράφια και συνέχισε το δρόμο του ακολουθώντας κανονικά το πρόγραμμά του. Αμέσως, τα παιδιά άρχισαν την εξερεύνηση, αναζητώντας φιλόδοξα κάτι περίεργο που θα μεγάλωνε τη συλλογή τους και συνάμα την φήμη τους ως ακούραστοι αναζητητές. Όμως οι πρώτες τρεις ώρες επίμονης αναζήτησης δεν είχαν αποφέρει ακόμα καρπούς, μέχρι που έφτασαν μπροστά σε ένα γυάλινο κτίριο. Ο Μανώλης ως μεγαλύτερος και πιο έμπειρος είπε αμέσως:

– Παιδιά, αυτό είναι ένα θερμοκήπιο.
– Τι σημαίνει αυτό; ρώτησε γεμάτη απορία η Λίνα.
– Έλα βρε Λίνα που δεν ξέρεις τι είναι το Θερμοκήπιο… την πείραξε ο Σπύρος.
– Πειράζει που ρωτάω για να μάθω καλύτερα; Κάτι μου θυμίζει, αλλά δεν έχω ξαναδεί από κοντά τέτοιο πράγμα… απολογήθηκε με τη σειρά της η Λίνα.
– Ελάτε τώρα παιδιά, δεν είναι η κατάλληλη ώρα για τσακωμούς. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας μεγάλης ανακάλυψης, το αισθάνεστε; είπε ο Μανώλης προσπαθώντας να ηρεμήσει τα δύο αδέλφια που ήταν έτοιμα για καβγά.
– Εγώ δεν είμαι σίγουρος ότι αισθάνομαι κάτι τέτοιο Μανώλη. Τι θέλεις να πεις; αποκρίθηκε απορημένος ο Σπύρος.
– Να… θέλω να πω ότι αυτό που ψάχνουμε εδώ και ώρες μπορεί να το βρούμε εδώ μέσα! απάντησε αινιγματικά ο Μανώλης.
– Τέλεια! Τι καθόμαστε λοιπόν και δεν μπαίνουμε μέσα να το ανακαλύψουμε… πρότεινε ενθουσιασμένη η Λίνα.
– Κάτσε Λίνα! Πήρες φόρα! Δεν είναι τόσο απλό να μπεις κάπου έτσι, χωρίς να σε ξέρουν. Πρέπει πρώτα να μάθουμε τι καλλιεργείται εδώ. Σωστά; Και μετά να δούμε εάν όντως μας ενδιαφέρει. μίλησε ο Σπύρος βάζοντας τη λογική μπροστά.
– Νομίζω πως ο Σπύρος έχει δίκιο, Λίνα. Όμως δεν χρειάζεται να μπούμε μέσα για δούμε τι παράγεται και αν μας ενδιαφέρει. Θυμήθηκα πολύ καλά που είμαστε εδώ, παρενέβη ο Μανώλης.
– Πού είμαστε λοιπόν Μανώλη, θα μας πεις ή θα μας κρατάς σε αγωνία; μίλησε ανυπόμονα η Λίνα.
– Είμαστε στο Θερμοκήπιο που καλλιεργείται η Spiroulina PLATENSIS.
– Η σπιρουλίνα τι; ρώτησε ο Σπύρος με απορία.
– Η Spiroulina PLATENSIS.
– Και πού το ξέρεις εσύ αυτό; ρώτησε με δυσπιστία ο Σπύρος.
– Το ξέρω γιατί δουλεύει εδώ η αδελφή της μητέρας μου, η θεία Μερόπη, που είναι χημικός. αποκρίθηκε ο Μανώλης.
– Εντάξει μας έπεισες… Τώρα θα μας εξηγήσεις και τι ακριβώς είναι αυτό γιατί δεν έχουμε ιδέα; αποκρίθηκε ο Σπύρος με ένα τόνο λιγότερο ειρωνικό από πριν.
– Είναι ένα μικρό φύκι του γλυκού νερού, καλλιεργείται μέσα σε ειδικές δεξαμενές κι έχει ένα πράσινο – μπλε χρώμα, άρχισε να λέει ο Μανώλης με ύφος ξεναγού.
– Πω πω! Πού τα ξέρεις όλα αυτά Μανώλη; ρώτησε έκπληκτη η Λίνα.
– Δε σας είπα ότι η θεία μου δουλεύει εδώ; Μας έχει φέρει και στο σπίτι να δοκιμάσουμε. Μάλιστα η θεία μου, που έχει διαβήτη, έχει βοηθηθεί πάρα πολύ, ενώ η απώλεια βάρους του θείου μου είναι πλέον εμφανής κι αυτό χάρη στη Spiroulina PLATENSIS σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή που ακολούθησε.
– Αλήθεια; Τι ακριβώς κάνει δηλαδή η σπιρουλίνα και είναι τόσο καλή; ρώτησε τώρα με περιέργεια ο Σπύρος.
– Ακριβώς δεν μπορώ να σου πω ξάδελφε γιατί όπως καταλαβαίνεις δεν είμαι ο ειδικός. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι αυτό το μικρό φύκι είναι μία «υπερτροφή», είναι μία τροφή πλούσια δηλαδή σε θρεπτικά συστατικά, όπως πρωτεΐνες, βιταμίνες, μέταλλα και πολλά άλλα και μόνο καλό μπορεί να κάνει στον οργανισμό μας.
– Και πώς μπορεί η θεία κι ο θείος σου να φάνε το φύκι; ρώτησε απορημένη η Λίνα.
– Εύκολα! Γιατί η Spiroulina PLATENSIS έχει τρεις διαφορετικές μορφές: το καταναλώνουν με τη μορφή νιφάδων, ταμπλετών ή σκόνης στους χυμούς και τις σαλάτες τους, συνέχισε να λέει ο Μανώλης με το ύφος του παντογνώστη να αναδύεται σιγά-σιγά.
– Εγώ δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει η λέξη «υπερτροφή», δηλαδή είναι πάνω από την τροφή; ρώτησε ο Σπύρος φανερά χαμένος στη συζήτηση.
– Υπερτροφή είναι κάθε προϊόν που έχει συγκεντρωμένα πολλά θρεπτικά συστατικά μέσα της και βοηθάει τον άνθρωπο να βελτιώσει την υγεία του και τη διατροφή του! απάντησε ο Μανώλης ως φωτεινός παντογνώστης σε ένα παιχνίδι αναζήτησης γνώσεων.
– Αυτό μου φαίνεται πολύ γενικό και δε με βοηθά να καταλάβω πλήρως, αποκρίθηκε ο Σπύρος.
– Έχω μια ιδέα τότε. Θέλετε να μάθουμε περισσότερα πράγματα γι΄αυτό το μικροσκοπικό φύκι, που πιστεύω ότι αξίζει να μπει στη συλλογή σας; πρότεινε ο Μανώλης.
– Αμέ! απάντησαν και τα δύο παιδιά με ένα στόμα και μια φωνή.
– Ωραία. Πάμε τότε σε εκείνα τα κτίρια που βρίσκονται δίπλα στο θερμοκήπιο για να συναντήσουμε την θεία μου και να μας πει περισσότερα για τη Spiroulina PLATENSIS. Τι λέτε;
– Φύγαμε…

Έτσι χαρούμενοι ο Σπύρος και η Λίνα, που θα ανακάλυπταν κάτι σπάνιο και καινούριο, ακολούθησαν τον Μανώλη ήσυχοι και σκεπτόμενοι τις κατάλληλες ερωτήσεις που θα έκαναν στη θεία του προκειμένου να συλλέξουν όλες τις πληροφορίες που χρειάζονταν. Με το που πλησίασαν την πόρτα του κτιρίου ο Μανώλης προσέγγισε έναν άντρα με πράσινη στολή, άσπρο σκούφο στα μαλλιά και μάσκα προστασίας και τον ρώτησε ευγενικά που θα μπορούσε να βρει την θεία του, την κυρία Μερόπη Καλαϊτζίδη. Εκείνος του είπε προφορικά τη διαδρομή δείχνοντάς την, την ίδια στιγμή, νοητά με το χέρι του. Ο Μανώλης ξεκίνησε να πάει βρει τη θεία του και φτάνοντας στην πόρτα γύρισε προς το μέρος των παιδιών και τους είπε να περιμένουν να συνεννοηθεί πρώτα μαζί της. Πράγματι τα παιδιά κάθισαν απ’ έξω και περίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία να γυρίσει ο Μανώλης.

Καθώς ο Σπύρος και η Λίνα περίμεναν έξω συζητούσαν τις ερωτήσεις που θα μπορούσαν να κάνουν στην θεία του Μανώλη, προκειμένου να φτιάξουν μία ολοκληρωμένη σελίδα για την νέα τους ανακάλυψη. Ο Σπύρος όμως δεν άντεχε πολύ να περιμένει και προχώρησε προς το μέρος του θερμοκηπίου κοιτάζοντας με περιέργεια την καλλιέργεια της Spiroulina PLATENSIS. Εκεί παρατηρούσε τον ημερήσιο έλεγχο, που γινόταν στις δεξαμενές από τους ειδικούς, όταν ξαφνικά άκουσε τη Λίνα να του φωνάζει:

– Σπύρο έλα γρήγορα εδώ! Ο Μανώλης βρήκε την θεία του και μας περιμένει μέσα να μας γνωρίσει.
Ο Σπύρος, όμως, ήταν απορροφημένος στο θέαμα και δεν ήθελε να φύγει και να το χάσει. Αναγκάστηκε, όμως, καθώς η ευκαιρία να γνωρίσει κάποιον που εργαζόταν γι’ αυτό το πολύτιμο τρόφιμο και ιδιαίτερα έναν χημικό, τον οδήγησε πάλι πίσω στην αδελφή του.

Μπαίνοντας μέσα στο κτίριο τα δυο παιδιά οδηγήθηκαν από τον ξάδελφό τους σε μία αίθουσα που τους περίμεναν τρία ποτήρια με χυμό και σκόνη Spiroulina PLATENSIS και ένα κέρασμα μαζί με τη θεία του Μανώλη. Η κυρία Μερόπη ήταν μία γλυκιά κυρία μετρίου αναστήματος, γύρω στα 40, που φορούσε άσπρη ποδιά γιατρού. Μόλις τους είδε, τους καλωσόρισε ευγενικά κι ύστερα κάθισαν όλοι μαζί στο σαλονάκι. Εκείνα με την σειρά τους την ευχαρίστησαν κι έκατσαν αθόρυβα δίπλα-δίπλα. Η συζήτηση άρχισε δειλά και με πολλή αμηχανία από την πλευρά των παιδιών. Ο Μανώλης για άλλη μια φορά ανέλαβε να σπάσει τον πάγο. Ενημέρωσε την θεία του για το χόμπι του Σπύρου και της Λίνας σχετικά με την εξερεύνηση σπάνιων και μη φυτών. Εκείνη ενθουσιάστηκε πολύ κι αμέσως συνεχάρη τα παιδιά λέγοντας:

– Μπράβο παιδιά! Αυτό που κάνετε είναι θαυμάσιο και πλέον λίγα παιδιά ασχολούνται με τέτοιου είδους χόμπι. Τα περισσότερα είναι κλεισμένα στα σπίτια τους και παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια αδιαφορώντας για τις ομορφιές της φύσης. Να ξέρετε κι εγώ όταν ήμουν μικρή έκανα πολλές συλλογές. Η αγαπημένη μου ήταν αυτή με τα έντομα και την έκανα μαζί με τη μητέρα του Μανώλη, τη Λυδία που είναι δύο χρόνια μικρότερή μου. Μπορεί να μη θυμάμαι απ’ έξω όλη την συλλογή μας, όμως εκείνο που θυμάμαι καθαρά είναι οι στιγμές που περνούσαμε μαζί εξερευνώντας κάθε μέρος που πηγαίναμε.
– Αλήθεια θεία; Δε μου έχει πει τίποτα η μαμά. Κι εγώ που νόμιζα ότι δεν της αρέσουν καθόλου αυτά, απαοκρίθηκε έκπληκτος ο Μανώλης.
– Μανώλη μου όσο μεγαλώνεις συνηθίζεις να ξεχνάς κάποια πράγματα γιατί μπαίνουν άλλες υποχρεώσεις σε προτεραιότητα. Όμως δεν ήρθαμε εδώ για να μιλήσουμε για τις δικές μου εξερευνήσεις, αλλά για του Σπύρου και της Λίνας. Σωστά; ρώτησε αποκρινόμενη στα παιδιά.
– Σωστά! απάντησαν τα παιδιά χαρούμενα που η συζήτηση επανήλθε πάλι στη σπιρουλίνα.
– Λοιπόν, είμαι ανοιχτή σε οποιαδήποτε ερώτηση έχετε να μου κάνετε μικροί μου δημοσιογράφοι!
Με το που άκουσε ο Σπύρος την φράση «μικροί δημοσιογράφοι» τα μάτια του άστραψαν μεμιάς και παίρνοντας το ύφος ενός έμπειρου και καταξιωμένου δημοσιογράφου ρώτησε την κυρία Μερόπη:
– Αρχικά κυρία Μερόπη θα θέλαμε να μας πείτε λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του μικρού φύκους.
– Μάλιστα. Η σπιρουλίνα είναι ένα μικροσκοπικό φύκι του γλυκού νερού, του οποίου η αρχική μορφή είναι σπειροειδής, δηλαδή στριφογυριστή. Χάρη σ’ αυτό το σχήμα οφείλει το όνομά της, σπιρουλίνα. Έχει ένα πράσινο μπλε χρώμα, το οποίο οφείλεται σε κάποιες πολύτιμες ουσίες, τη χλωροφύλλη και τη φυκοκυανίνη, και υπάρχει στον πλανήτη μας πάνω από 3,5 εκατομμύρια χρόνια. Πρώτοι οι Αζτέκοι και οι Μάγιας είχαν ανακαλύψει τις ευεργετικές ιδιότητες της σπιρουλίνας και την είχαν εντάξει στη διατροφή τους. Στις μέρες μας, εκατομμύρια άνθρωποι σ΄ όλον τον κόσμο την καταναλώνουν καθημερινά.
– Πω πω! Πόσο αρχαία είναι! απάντησε ενθουσιασμένη η Λίνα από τις καινούριες πληροφορίες.
– Αυτά σχετικά με την ιστορία της σπιρουλίνας. Τι άλλο θα σας ενδιέφερε να μάθετε γι’ αυτή;
– Θα θέλαμε να μάθουμε ποια είναι τα οφέλη από την κατανάλωση Spiroulina PLATENSIS! ρώτησε η Λίνα αυτή τη φορά, με παρόμοιο δημοσιογραφικό τόνο σαν αυτόν που είχε ο Σπύρος.
– Η σπιρουλίνα έχει ευεργετικές ιδιότητες και μάλιστα πάρα πολλές, καθώς περιέχει πολλά συστατικά, βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Παράλληλα όμως, αποτελεί την πλουσιότερη πηγή φυτικής πρωτεΐνης, καθώς περιέχει 55-70% πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας. Τι σημαίνουν όλα αυτά θα με ρωτήσετε τώρα… είπε η κυρία Μερόπη διαισθανόμενη πολλά ερωτηματικά να ξεπροβάλλουν γύρω από τα κεφάλια των παιδιών και παράλληλα συνέχισε με σκοπό την εξήγηση όλων αυτών.
Τα παιδιά χαμογέλασαν όταν το είπε αυτό η κυρία Μερόπη γιατί όντως δεν είχαν καταλάβει τίποτα και δεν μπορούσαν να κρατήσουν καλές σημειώσεις στα τετράδιά τους.
– Λοιπόν, νομίζω ότι ξέρετε τι είναι οι βιταμίνες. Σαν τη βιταμίνη D, που παίρνουμε από τον ήλιο. Όσο για τα μέταλλα θα έχετε ακούσει συχνά να λένε ότι το γάλα έχει ασβέστιο, οι φακές έχουν σίδηρο, η μπανάνα κάλιο, το μπρόκολο χρώμιο και πλήθος άλλων παραδειγμάτων. Ενώ κάθε τρόφιμο περιέχει κάποια θρεπτικά συστατικά, η σπιρουλίνα περιέχει όλα τα παραπάνω κι ακόμα περισσότερα σε μεγάλες ποσότητες. Γι’ αυτό αποκαλείται και «υπερτροφή» γιατί έχει μαζεμένα πολλά θρεπτικά συστατικά για τον οργανισμό μας και συμβάλλει στην καλή λειτουργία του.
Εντάξει ως εδώ ή χαθήκατε στις πληροφορίες;
– Ναι μια χαρά καταλάβαμε. Μάλιστα, η μητέρα μας μας φωνάζει να πίνουμε γρήγορα τον φρέσκο χυμό γιατί φεύγουν οι βιταμίνες, πρόσθεσε η Λίνα γεμάτη αυτοπεποίθηση.
– Όμως ποιες είναι ευεργετικές ιδιότητες της Spiroulina PLATENSIS στον οργανισμό μας, πιο συγκεκριμένα; ρώτησε ο Σπύρος δείχνοντας φανερά τα κενά που άρχισαν να δημιουργούνται στο μυαλό του.
– Α ναι σωστά, αυτό δεν το είπαμε ακόμη! Είπαμε μόνο ότι περιέχει πολλά θρεπτικά συστατικά. Λοιπόν, η σπιρουλίνα αυξάνει την ενέργεια και την αντοχή, βελτιώνει τις επιδόσεις στον αθλητισμό, ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, βοηθάει στην εργασία και τη μελέτη αφού βελτιώνει τη συγκέντρωση και κρατά σε εγρήγορση τον οργανισμό μας. Επιπλέον, προσφέρει αίσθημα υγείας κι ευεξίας στον οργανισμό. Ακόμη κι αν αρρωστήσουμε, τα συμπτώματα θα είναι ηπιότερα και η ανάρρωση γρηγορότερη!
– Εμάς τα παιδιά, συγκεκριμένα που μπορεί να μας βοηθήσει κυρία Μερόπη; ρώτησε η Λίνα γεμάτη θαυμασμό για τις ευεργετικές ιδιότητες αυτού του φύκους.
– Τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά μπορεί να τον βοηθήσει σε διαφορετικά επίπεδα. Η Spiroulina PLATENSIS είναι απαραίτητη για κάθε παιδί καθώς βοηθάει στην ανάπτυξη του μυοσκελετικού συστήματος αλλά και στην τόνωση του οργανισμού. Το πλήθος θρεπτικών συστατικών που περιέχει ενισχύσει την όραση, τη συγκέντρωση αλλά τις αθλητικές επιδόσεις. Στους ενήλικες, η Spiroulina PLATENSIS μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση του βάρους ή της χοληστερίνης. Εμένα για παράδειγμα με έχει βοηθήσει πολύ στην αντιμετώπιση του διαβήτη. Ξέρετε τι είναι;
– Μου φαίνεται η περσινή μας δασκάλα, η κυρία Ελπινίκη, είχε διαβήτη κι έκανε κάτι ενέσεις στο χέρι της. Όμως δεν ξέρω τι είναι, απάντησε η Λίνα.
– Είναι μία νόσος που χαρακτηρίζεται από διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, δηλαδή ο οργανισμός δεν μπορεί να τους χρησιμοποιήσει, με αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής της γλυκόζης του αίματος. Στην ουσία, η δασκάλα σας έδινε στον οργανισμό της την απαραίτητη ινσουλίνη που χρειαζόταν, την ουσία δηλαδή που βοηθά στο μεταβολισμό των υδατανθράκων.
– Κοίτα πόσα πράγματα μάθαμε σήμερα. Κι εγώ θεία που σε είχα δει στο σπίτι μας να κάνεις ενέσεις πάντα το είχα απορία, αλλά δεν σε ρωτούσα για να μην σε φέρω σε δύσκολη θέση, είπε ο Μανώλης μετά από πολλά λεπτά ήσυχης συμμετοχής στη συζήτηση.
– Ε… για κάποια πράγματα Μανώλη μου έρχεται η κατάλληλη στιγμή. Όμως, καλό είναι να ρωτάμε τους μεγαλύτερους για ό,τι μας απασχολεί γιατί έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίζουμε και περισσότερα πράγματα.
– Σωστά! Άλλη φορά αυτό θα κάνω και μάλιστα θα έρχομαι να ρωτάω εσένα που τα εξηγείς κι ωραία. Δασκάλα έπρεπε να είχες γίνει θεία.
– Το πιστεύεις ότι αυτό ήθελα από μικρή, όμως στο Λύκειο με κέρδισε το μάθημα της Χημείας κι έτσι άλλαξα γνώμη. Εσείς έχετε κάποια προτίμηση; Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη.
– Εγώ θα ήθελα να γίνω Χημικός σαν κι εσάς, φώναξε η Λίνα.
– Εγώ Γεωλόγος, γιατί μ’ αρέσει να μελετάω την γη και τους θησαυρούς της, είπε ο Σπύρος.
– Εγώ Μηχανικός γιατί μ’ αρέσει να κατασκευάζω και να επισκευάζω πράγματα, είπε με τη σειρά του ο Μανώλης.
– Πολύ ωραία επαγγέλματα σκέφτεστε. Βέβαια έχετε ακόμη χρόνια μπροστά σας για να αποφασίσετε. Σχετικά με την σπιρουλίνα, θα θέλατε να μάθετε κάτι παραπάνω;
– Νομίζω πως έχουμε σημειώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που χρειαζόμαστε κι αυτό χάρη σε σας. Σας ευχαριστούμε πολύ, είπε ευγενικά η Λίνα κλείνοντας το μπλοκάκι της και βάζοντάς το στο σακίδιό της σιγά-σιγά.
– Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω κάτι τελευταίο εάν δεν σας πειράζει κυρία Μερόπη. Η σπιρουλίνα έχει κάτι που δεν το βρίσκεις πουθενά αλλού; ρώτησε ο Σπύρος με μεγάλο ενδιαφέρον για την απάντηση.
– Ωραία ερώτηση Σπύρο! Υπάρχει μία βιταμίνη η οποία δεν συναντάται συχνά σε τόσο μεγάλες ποσότητες, όχι ότι δεν υπάρχει καθόλου. Αυτή είναι η προβιταμίνη Α. Είναι πολύ σημαντική για την όραση, το σχηματισμό των κυττάρων, την υγεία του δέρματος και για πολλά άλλα!
– Μπράβο ξάδελφε για την ερώτηση… Έπιασες λαβράκι. Πρόλαβες να τα σημειώσεις όλα;
– Αμέ. Τι με πέρασες Μανώλη. Ή είμαι ή δεν είμαι καλός δημοσιογράφος…

Γέλασαν όλοι μαζί και λίγα λεπτά αργότερα η θεία του Μανώλη τους αποχαιρέτησε γιατί έπρεπε να επιστρέψει στη δουλειά της, που την είχε αφήσει στη μέση για τουλάχιστον σαράντα λεπτά. Την παρέα τώρα ανέλαβε να ξεναγήσει μία συνάδελφός της, η Θωμαή, που ασχολείται με αυτά. Αμέσως εκείνη τους καλωσόρισε εγκάρδια και στη συνέχεια τους έδειξε το θερμοκήπιο αναλυτικά μαζί με χρήσιμες πληροφορίες για την παραγωγή της σπιρουλίνας. Τα παιδιά είχαν ενθουσιαστεί και δεν θέλανε να φύγουν από εκεί. Έπειτα, τους ξενάγησε και σε άλλους χώρους μέσα στη μονάδα, όπως αυτόν που στραγγίζουν την πάστα, δηλαδή το σύνολο της σπιρουλίνας που παίρνουν από τις δεξαμενές και τον χώρο που την απλώνουν, το ξηραντήριο, ώστε να στεγνώσει με απόλυτα φυσικό τρόπο. Στο τέλος, τους έδωσε έναν φυσικό χυμό από διάφορα φρούτα, στον οποίο είχε προσθέσει σκόνη Spiroulina PLATENSIS, προκειμένου να δοκιμάσουν το προϊόν.

Κατά τις 14:00 χτύπησε το κινητό του Μανώλη, προμηνύοντας την ώρα αποχώρησης από το υπέροχο αυτό μέρος. Στο τηλέφωνο ήταν ο πατέρας του Μανώλη, ο κος Άλκης, ο οποίος θα επέστρεφε στο Σιδηρόκαστρο κι ήθελε να μάθει που βρίσκονταν. Ο Μανώλης τον ενημέρωσε για την ακριβή τοποθεσία τους κι εκείνος έφτασε σε 5 λεπτά. Λίγο πριν φύγουν τα παιδιά, χαιρέτισαν με χαρά όλους όσους είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν και πήραν μαζί τους ως δώρο ένα σακουλάκι νιφάδες Spiroulina PLATENSIS για να τη δοκιμάσουν στις σαλάτες τους, στους χυμούς τους αλλά και να κάνουν πολλές συνταγές που θα δουν στο site της εταιρείας!

Φτάνοντας στο σπίτι ο Σπύρος και η Λίνα ευχαρίστησαν πολύ τον θείο τους για τη μεταφορά και τον ξάδελφό τους για τη γνωριμία που τους έκανε με την θεία του κι όλους τους άλλους υπέροχους ανθρώπους που δουλεύουν στη Spiroulina PLATENSIS. Ύστερα έτρεξαν στο δωμάτιό τους για να βρουν το πράσινο σημειωματάριό τους και να καταγράψουν όσα ανακάλυψαν εκείνη την ημέρα από την εκδρομή τους. Η Λίνα αμέσως άνοιξε το πράσινο σημειωματάριο, έγραψε πάνω δεξιά την ημερομηνία της εκδρομής, έπειτα ο Σπύρος άνοιξε το σακουλάκι με την ακατέργαστη σπιρουλίνα, πήρε ένα μεγάλο κομμάτι και το κόλλησε με προσοχή πάνω αριστερά στη σελίδα. Ύστερα, η Λίνα έγραψε από δίπλα το όνομα του φύκους (Spiroulina PLATENSIS) κι από κάτω τον Τόπο Εύρεσής του (Θερμοπηγή, Σιδηρόκαστρο Σερρών). Από κάτω έγραψε με μεγάλα γράμματα Ευεργετικές Ιδιότητες κι από κάτω τις κατέγραψε μία-μία υπαγορευμένες από τον Σπύρο, που κοίταζε παράλληλα με τις δικές του σημειώσεις και τις σημειώσεις της Λίνας. Στο τέλος έγραψε με μεγάλα γράμματα Χρήσιμες Πληροφορίες και πρόσθεσε αυτά που είχε πει η κυρία Μερόπη στον Σπύρο για τη προβιταμίνη Α.

Τα δυο αδέλφια ήταν πολύ χαρούμενα που μετά από πολύ καιρό επιτέλους είχαν βρει κάτι ιδιαίτερο και μάλιστα τόσο σημαντικό για τον άνθρωπο. Σίγουρα θα ενθουσιάζονταν όλοι οι φίλοι τους στο σχολείο κι όχι μόνο. Οι γονείς τους, τους ρωτούσαν συνέχεια για τη Spiroulina PLATENSIS κι εκείνοι δεν σταμάταγαν να τους εφοδιάζουν με ό,τι πληροφορίες είχαν.

της Αθηνάς Γκαβογιάννη